Formularz Mszy Św. i czytania z piątku 4 tygodnia Wielkiego Postu
Wprowadzenie
EDK to indywidualna praktyka religijna. Indywidualny charakter modlitwy. Samotna albo w małej grupie wędrówka na szlaku. To przede wszystkim droga duchowej pracy nad sobą. Droga w wymiarze duchowym.
Kazanie – Przebaczenie
Drodzy Bracia i Siostry,
W Ewangelii św. Mateusza jest przypowieść o nielitościwym dłużniku. Ta przypowieść opowiada o pewnej bardzo ważnej umiejętności życiowej. Jezus mówi w niej o przebaczeniu. W tej opowieści zawinił sługa, który miał bardzo duży dług wobec swego króla. Władca darował dług słudze. Na tę radosną wiadomość dłużnik ucieszył się, ale sam nie chciał darować długu bliźniemu. W związku z tym monarcha cofnął swoją decyzję i ukarał niewdzięcznego sługę.
Drodzy Bracia i Siostry,
Przesłaniem tegorocznej Ekstremalnej Drogi Krzyżowej jest przebaczenie. Jezus wzywa nas do tego, abyśmy umieli darować winy tym ludziom, którzy nam wyrządzili zło. Trzeba tak postępować, bo sami nie jesteśmy lepsi. Sami krzywdzimy, obrażamy, kłamiemy, czynimy zło. Jeśli więc chcemy zgody i życzliwości w swoim życiu, to najpierw musimy zadbać o zmianę własnego postępowania. Przypomina o tym ta historyjka…
Do pewnego mędrca przyszedł młody człowiek ze swoimi problemami:
– Panie, ja już nie wiem, co mam robić z moimi kolegami, którzy wciąż mnie obrażają, krzywdzą, są dla mnie nieuprzejmi. Czy jest na to jakieś lekarstwo?
– Przebaczenie – padła krótka odpowiedź.
– No tak, ale ja już przebaczałem im tyle razy i to nic nie zmienia. Mam już dosyć tego ciągłego przebaczania!
– Przebaczenie – znów z ust mędrca padło to jedno słowo.
– Ale moje przebaczenie oni wykorzystują jako zachętę do nowych docinek, zaczepek i agresji.
– Jeżeli mówię do ciebie “przebaczenie” – odpowiedział starszy pan – to nie mam na myśli tego, że masz im wciąż na nowo przebaczać, ale to ty masz prosić o przebaczenie. Przebaczenie twoich zaczepek, kąśliwych słów, bójek, które stały się źródłem ich agresji. Zapytaj się bowiem sam, czy nie zaczepiałeś ich, a później dziwiłeś się, że spotyka cię krzywda.
Drodzy Bracia i Siostry,
Nie będzie między nami zgody, jeśli nie będzie wzajemnego przebaczenia. Agresja rodzi bowiem agresję, zło rodzi zło. Kiedy jestem obrażany, rodzi to nerwy i reaguję agresją. Tak samo dzieje się z każdą zaczepką, bójką, wyzwiskiem. Doznałem agresji, więc reaguję na nią agresją. Aby to zakończyć, potrzebne jest przebaczenie. Teraz zło, którego zaznałem, nie rodzi zła, agresji, bo przebaczyłem. Inaczej mówiąc, wyciszyłem zło, spowodowałem, że już się nie będzie rozprzestrzeniało.
Drodzy Bracia i Siostry,
Pan Jezus prosi nas dzisiaj, abyśmy sobie wzajemnie przebaczali, darowali winy. W ten sposób między nami będzie więcej zgody, życzliwości, dobroci, uczynności. Jeśli zaś będziemy złem reagowali na zło, to w naszym życiu będzie coraz więcej krzywdy, złośliwości i łez. Przebaczyć można słowem (przebaczam ci, wybaczam, daruję) lub gestem (uścisnąć dłoń, przytulić). Jeśli nie przebaczymy, oddamy temu, kto nas skrzywdził. Ta osoba, której oddamy, zrobi to samo. Piłeczka zła wciąż jest
w grze, wciąż wraca, a można powiedzieć, że uderza z coraz większą siłą. Dopiero kiedy przerwiemy to zło przez przebaczenie, między nami znów może zagościć zgoda, życzliwość i pokój. Trzeba zatem zawsze przebaczać, bo tylko ta droga zaprowadzi nas do zgody.
Drodzy Bracia i Siostry,
Św. Piotr zapytał kiedyś Jezusa, ile razy ma przebaczać. To pytanie może rodzić się w sercu każdego z nas. Tyle złych, bolesnych słów już usłyszeliśmy. Tyle kłamstw, oszczerstw, kpin i potwarzy było do nas skierowanych. To wszystko prawda, lecz zapytajmy samych siebie, jak na to reagowaliśmy. Przerywaliśmy zaklęty łańcuch zła. Wyciszaliśmy spory i kłótnie. Sami impulsywnie reagując napędzaliśmy machinę wzajemnej krzywdy. Nie będzie między nami zgody, jeśli nie będzie przebaczenia. Nie będzie pokoju w domu, małżeństwie, rodzinie, jeśli nie będzie przebaczenia. Nie będzie pokoju w sercu, jeśli nie będzie przebaczenia. Nie przebaczy nam Bóg, jeśli my nie darujemy sobie wzajemnie doznanego zła. Tylko przebaczenie rodzi pokój, zgodę i miłość. Zło zawsze rodzi zło.
Modlitwa wiernych
Aby LUDZIE EDK wzięli na siebie duchową odpowiedzialność za modlitwę o uwolnienie świata od pandemii. Ciebie prosimy…
O ustąpienie pandemii wirusa, o siłę i zdrowie dla tych, co zmagają się z zakażeniem, za ich rodziny, za personel medyczny, abyśmy wyszli z tego razem silniejsi. Ciebie prosimy…
Rozesłanie
Drodzy Bracia i Siostry,
Dobrze, że jesteście. Cieszę się, że chcecie podjąć trud przejścia tej niezwykłej Drogi Krzyżowej. Znacie szczegóły wybranych tras. Przypomnę najważniejsze zasady. Na trasę EDK wyruszacie na własną odpowiedzialność, samodzielnie musicie zadbać o odpowiednie wyposażenie, a także bezpieczeństwo własne i innych. EDK ma charakter nocnej wędrówki, którą każdy powinien przeżyć indywidualnie. Aby głęboko przeżyć EDK przygotowane zostały specjalne rozważania, które będą medytowane podczas przemierzania trasy. Na trasie obowiązuje zasada milczenia.
W tym miejscu pragnę podziękować:
- ks. Proboszczowi za życzliwość,
- kapłanom za posługę przy ołtarzu i w konfesjonałach,
- Panu Kościelnemu, Panu Organiście, Chórowi Parafialnemu, lektorom i ministrantom za oprawę liturgiczną,
- parafianom za wspólną modlitwę,
- młodzieży za pomoc przy pakietach,
- sztabowi Mieleckiej EDK za nocne weryfikowanie tras, rozwieszanie plakatów, promowanie wydarzenia w mediach, marsze treningowe i całokształt pracy.
Wszystkim uczestnikom tegorocznej Mieleckiej EDK, życzę powodzenia. Duchowo przeżyjcie EDK. Zapraszam za rok. Przyprowadźcie kogoś nowego ze sobą.
Mielec MBNP, 27.03.2020, g. 19.30
ks. Damian Kurek – opiekun Mieleckiej EDK