W pierwszą niedzielę października przeżywaliśmy w naszej wspólnocie parafialnej rocznicę zakończenia Powstania Warszawskiego oraz Dzień Polskiej Harcerki. Ten dzień wyznaczyły instruktorki i harcerki, które przeżyły II wojnę światową i okupację, jako dzień pamięci i modlitwy za te, które odeszły na wieczną wartę. O godz. 17.00 w naszym kościele przed wizerunkiem Matki Bożej Nieustającej Pomocy została celebrowana Eucharystia w intencji wszystkich Harcerek i Harcerzy z Mielca i okolic, a także za tych, którzy oddali swoje życie w obronie Wiary i Niepodległej Polski.
W Eucharystii czynnie uczestniczyło około 200 Harcerzy i Harcerek Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej oraz Związku Harcerstwa Polski. Młodzi ludzie z radością zaangażowali się w piękne przeżycie liturgii czytając Słowo Boże, Modlitwę wiernych, śpiewając Psalm, procesyjnie składając dary ofiarne oraz przygotowując okolicznościową dekorację przed ołtarzem.
Mszy św. przewodniczył i homilię wygłosił ks. Tomasz Abram – duchowy opiekun Harcerzy, który powiedział m.in. „Pragnę Wam pogratulować wyboru dobrego środowiska, które pomaga zdobyć dwie sprawności: większą odpowiedzialność wobec Boga i ludzi oraz wierność danemu słowu. Doceniam to, że angażując się w harcerstwo stawiacie sobie wyższe wymagania niż wiele dziewcząt i wielu chłopców w waszym wieku. Druhny i Druhowie! Dziękuję za oddanie sprawom wychowania i kształtowania właściwych postaw wśród dzieci i młodzieży. Dziękuję, że uczycie ich wierności wartościom, którymi są: Bóg, Honor, Ojczyzna”.
Po Komunii św. Harcerze odśpiewali modlitwę harcerską. Ostatnim punktem uroczystości było spotkanie w auli domu katechetycznego, gdzie Harcerze oprócz modlitwy wspominali bohaterów Powstania Warszawskiego, rozmawiali o Pomniku Małego Powstańca, który znajduję się przy ulicy Podwale. Jak pamiętamy z historii, załogę tej twierdzy z gruzów, w jednej trzeciej stanowili młodzi chłopcy – prawie dzieci, zgrupowani w batalionach „Zośka”, „Wigry”, „Gustaw” i „Parasol”. Pełnili służbę pomocniczą, łączności, sanitarną. Pragnęli żyć, ale ważniejsza dla nich była przysięga harcerska oraz służba Polsce.
Mamy nadzieję, że ten piękny dzień na długo pozostanie w naszych sercach oraz pomoże jeszcze lepiej służyć Bogu, Ojczyźnie i drugiemu człowiekowi.
Autorem tekstu jest:
TROP. Aleksandra Bolechała z 1 MDH „Burza” im. Józefy Kantor