Apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali. A On rzekł do nich: «Pójdźcie wy sami osobno na pustkowie i wypocznijcie nieco». Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu. Odpłynęli więc łodzią na pustkowie, osobno. Lecz widziano ich odpływających. Wielu zauważyło to i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, a nawet ich wyprzedzili. Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać o wielu sprawach. (Mk 6,30–34)

Stawienie się w obecności Bożej: Uświadom sobie, że stajesz przed Panem, że będziesz z Nim rozmawiał i słuchał tego, co On ma Ci do powiedzenia. Otwórz się na działanie Ducha Świętego. Proś, aby On pomógł Ci przeżyć to spotkanie jak najowocniej, w możliwie największym otwarciu na Słowo Boże.

Modlitwa przygotowawcza zwyczajna: Proś Boga, Pana naszego, aby wszystkie Twoje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu (św. Ignacy Loyola, ĆD nr 46).

Prośba o owoc tej modlitwy: o umiejętność mądrego, Bożego odpoczywania.

Obraz do modlitwy: spróbuj wyobrazić sobie opisaną przez Św. Marka Ewangelistę scenę: Uczniowie wracają do Jezusa po pracy apostolskiej, dzielą się z Nim swoimi przeżyciami i doświadczeniami. Opowiadają Mu to, czego doświadczyli, co ich spotkało. Pan słucha ich uważnie, dostrzega ich potrzeby. Zaprasza do wypoczynku.

Jezus posłał swoich uczniów do pracy apostolskiej. O tym posłaniu słyszeliśmy w poprzednią niedzielę. Oni, posłuszni temu poleceniu poszli i czynili to, do czego Jezus ich uzdolnił. Dziś wracają po swojej posłudze do Jezusa, tak jak się wraca do domu, do kogoś kochanego, do Osoby, przy której jest bezpiecznie. I  dzielą się z Jezusem swoim doświadczeniem, owocami pracy, przeżyciami, tym co piękne, ale pewnie także tym, co było trudne i bolesne.

Ty w tamtą niedzielę, przez czytane Słowo, także zostałeś posłany przez Jezusa – miałeś być jego Apostołem. Porozmawiaj z Jezusem o całym minionym tygodniu. Czy to był rzeczywiście dla Ciebie czas pracy dla Jezusa, czas posłania? Czy też zupełnie o tym zapomniałeś i żyłeś własnym życiem? Podziel się tym z Jezusem.

Jezus zna naszą ludzką kondycję, nasze potrzeby, ograniczenia. Nie oczekuje, że będziemy nieugiętymi herosami, nieustannie zajętymi pracą. Tak jak zachęcił Apostołów, po pracy apostolskiej,  do odpoczynku, do tego samego zachęca także i Ciebie. Pan chce, abyś miał chwilę oddechu, odejścia od wszystkich Twoich zaangażowań, inicjatyw, obowiązków. Odpoczynek jest momentem wejścia w kontakt z samym sobą i z Jezusem – stąd Jezusowa zachęta, by pójść osobno, na miejsce pustynne.

Może warto dziś zapytać siebie o to, jak traktujesz odpoczynek? Czym on dla Ciebie jest? Jak go przeżywasz, planujesz? Czy zapraszasz do niego Jezusa, czy  Panem Jezusem chcesz spędzać swój urlop?

Zachęcam Cię, na zakończenie tej modlitwy, do szczerej rozmowy z Panem, do oddania Mu tego wszystkiego co udało Ci się dzięki Jego łasce zobaczyć w czasie tej modlitwy. Zwróć uwagę, aby ta rozmowa miała związek z Twoimi refleksjami na medytacji. Pomyśl także o tym, co ta modlitwa zmieni w Twoim życiu? Warto wciąż przypominać sobie, że spotkania z Jezusem na modlitwie mają prowadzić do realnych zmian w życiu, do nawrócenia.

Zastanów się nad tym, jaki konkret z tej modlitwy bierzesz do swojego życia. Zapytaj Jezusa, jak On to widzi, co z Jego perspektywy byłoby dla Ciebie ważne w tym tygodniu. Pomyśl o tym, jak chcesz przeżyć nadchodzący tydzień. Może owocem tego spotkania będzie zaplanowanie choćby krótkich chwil odpoczynku w obecności Pana Jezusa.

Swoje spotkanie zakończ modlitwą  „Ojcze nasz.”

Zachęcam Cię także, abyś zanotował chociaż kilka myśli z tej modlitw, niech pozostanie po niej jakiś materialny ślad, niech te notatki stanowią Twój duchowy dzienniczek. Tak, abyś mógł wrócić do tego, co stało się Twoim doświadczeniem w spotkaniach z Jezusem.

Anna, wynagrodzicielka