Wprowadzenie do modlitwy na III Niedzielę Wielkanocną– 18 kwietnia 2021 r.

Uczniowie opowiadali, co ich spotkało w drodze i jak poznali Jezusa przy łamaniu chleba. A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: «Pokój wam!» Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: «Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie Mnie i przekonajcie się: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam». Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi. Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: «Macie tu coś do jedzenia?» Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i spożył przy nich. Potem rzekł do nich: «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma. I rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego».
(Łk 24, 35-48)

Stawienie się w obecności Bożej: Uświadom sobie, że stajesz przed Panem, że będziesz
z Nim rozmawiał i słuchał tego, co On ma Ci do powiedzenia. Otwórz się na działanie Ducha Świętego. Proś, aby On pomógł Ci przeżyć to spotkanie jak najowocniej, w możliwie największym otwarciu na Słowo Boże.

Modlitwa przygotowawcza zwyczajna: Proś Boga, Pana naszego, aby wszystkie Twoje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu (św. Ignacy Loyola, ĆD nr 46).

Prośba o owoc tej modlitwy: o doświadczenie osobistego spotkania ze Zmartwychwstałym.

Obraz do modlitwy: Wyobraź sobie uczniów i siebie zamkniętych w Wieczerniku, mocno przestraszonych, zasmuconych. Zobacz, jak przychodzi do Ciebie i do Nich sam Jezus.

Jezus przychodzi do wspólnoty uczniów. Z resztą Jego zjawienia po Zmartwychwstaniu zasadniczo wszystkie dzieją się nie dla uczniów pojedynczo, ale zwykle dla więcej niż jednego (wyjątkiem jest spotkanie z Marią Magdaleną). Jest to ważny sygnał płynący ze Słowa Bożego – spotykamy Jezusa we wspólnocie.

Warto zobaczyć, że jest jedna istotna cecha tej zamkniętej i przestraszonej wspólnoty – pozostaje ona we wzajemnejkomunikacji. Uczniowie dzielą się swoim doświadczeniem, opowiadają sobie wzajemnie przeżycia. Nie są zamknięci, nie zatrzymują swoich przeżyć każdy dla siebie. Chcą wypowiedzieć przed sobą, to co stało się ich udziałem.

Warto pytać dziś siebie o to, jak funkcjonuję we wspólnocie – czy to rodzinnej, czy kapłańskiej, czy zakonnej, czy wreszcie parafialnej? Czy jestem otwarty na pozostałych członków tej wspólnoty? Czy dzielę się swoimi doświadczeniami w wierze, ale także czy mam gotowość słuchania o doświadczeniach innych – bez oceniania, ale uważnie, z akceptacją tego czym się dzielą i co przeżywają? Czy rzeczywiście tworzę taki klimat, który pomaga do wzajemnej otwartości?

Zmartwychwstały Jezus daje uczniom lekcję na temat tego, co ma być filarem ich wiary. Są to trzy elementy: zażyła, osobista i bliska relacja z Nim – „dotknijcie Mnie”, zakorzenienie w Słowie Bożym – „oświecił ich umysły, by rozumieli Pisma” i wreszcie głoszenie Prawdy o śmierci i zmartwychwstaniu Pana innym – „wy jesteście świadkami tego”.

Może warto zatrzymać się właśnie nad tym, czy i moje życie opiera się na tych filarach. I czy są one „równej wysokości”, tzn. czy nie przeceniam któregokolwiek z nich, pomniejszając rolę pozostałych. Taka nierównowaga może zaburzać stabilność konstrukcji mojego życia duchowego. Zapytam więc siebie o to –jaka jest moja osobista relacja z Jezusem? Jak Go postrzegam, jak przeżywam moje spotkania z Nim? Jak jestem zakorzeniony w Słowie. Czy Jego lektura i medytacja są dla mnie ważne, czy podejmuje je systematycznie, regularnie? Czy poświęcam odpowiednią ilość czasu na nie? I wreszcie – czy tym czego doświadczam w osobistych spotkaniach z Panem dzielę się z innymi?

Zachęcam Cię, na zakończenie tej modlitwy, do szczerej rozmowy z Panem, do oddania Mu tego wszystkiego co udało Ci się dzięki Jego łasce zobaczyć w czasie tej modlitwy. Zwróć uwagę, aby ta rozmowa miała związek z Twoimi refleksjami na medytacji.

Pomyśl nad tym, jaki konkret z tej modlitwy bierzesz do swojego życia. Zapytaj Jezusa, jak On to widzi, co z Jego perspektywy byłoby dla Ciebie ważne w tym tygodniu. Pomyśl o tym jak chcesz przeżyć nadchodzący tydzień, co ze sobą zabrać z dzisiejszego Słowa, aby było ono dla Ciebie pomocą przez najbliższe dni. Pamiętaj też o tym, że jest wchodzimy dziś w Tydzień Biblijny – może to rzuci światło na postanowienie, które chcesz podjąć. Niech Twoje postanowienie będzie konkretne i proste, tak , abyś mógł zweryfikować, jak jesteś mu wierny.

Swoje spotkanie zakończ modlitwą „Ojcze nasz…”

Zachęcam Cię także, abyś zanotował chociaż kilka myśli z tej modlitw, niech pozostanie po niej jakiś materialny ślad, niech te notatki stanowią Twój duchowy dzienniczek. Tak, abyś mógł wrócić do tego, co stało się Twoim doświadczeniem w spotkaniach z Jezusem.                                                                                             Anna, wynagrodzicielka