Gdy faryzeusze posłyszeli, że Jezus zamknął usta saduceuszom, zebrali się razem, a jeden z nich, uczony w Prawie, wystawiając Go na próbę, zapytał: «Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?» On mu odpowiedział: «„Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem”. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Na tych dwóch przykazaniach zawisło całe Prawo i Prorocy». ( Mt 22,34-40)
Stawienie się w obecności Bożej: Uświadom sobie, że stajesz przed Panem, że będziesz
z Nim rozmawiał i słuchał tego, co On ma ci do powiedzenia. Otwórz się na działanie Ducha Świętego. Proś, aby On pomógł Ci przeżyć to spotkanie jak najowocniej, w możliwie największym otwarciu na Słowo Boże.
Modlitwa przygotowawcza zwyczajna: Proś Boga, Pana naszego, aby wszystkie Twoje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.
(św. Ignacy Loyola, ĆD nr 46).
Proś także o owoc tej modlitwy: o łaskę radykalnej miłości tak do Boga, jak i do ludzi.
Obraz do modlitwy: stań na dziedzińcu świątyni, razem z Jezusem i tymi, którzy przeciwko Niemu, spiskują, knują, próbują wystawić na próbę. Zobacz, jak Pan z nimi rozmawia, zobacz też, gdzie Ty się znajdujesz. W jakiej grupie jesteś, jaką postawę przyjmujesz wobec nauki Jezusa.
613 – tyle właśnie przykazań liczyła żydowska Tora ( 365 zakazów, które były utożsamiane z liczbą dni w roku i 248 nakazów, które oznaczały liczbę kości człowieka – zatem symbolicznie oznaczało to, że te przykazania mają przenikać każdy dzień człowieka i każdą jego nawet najmniejszą cząstkę). Było ich mnóstwo, a każda z frakcji religijnych prowadziła kazuistyczne dysputy na temat ich ważności, kolejności i sposobów przestrzegania. Rozmowa faryzeuszów z Jezusem ma prowadzić do uwikłania Jezusa właśnie w te dyskusje.
Zapytaj siebie – jaki jest Twój stosunek do przykazań Bożych i kościelnych. Nie jest ich wiele, pewnie wszystkie znasz na pamięć.
Czym one są dla Ciebie – trudnym, niezrozumiałym brzemieniem, narzuconym przez Pana Boga i przedstawicieli Kościoła, czy Słowem Ojca – pełną czułości, prostą wskazówką, której realizacja jest w zasięgu Twoich możliwości?
Czym jest ich przestrzeganie – udręką, czy raczej szansą do wzrostu w miłości? Pochylasz się nad ich treścią, szukasz najgłębszego sensu, który pozwoli Ci otworzyć się rzeczywiście na Bożą Miłość? Pomyśl o tym przez chwilę.
Na nic się zdadzą wszelkie przykazania, na nic ich literalne przestrzeganie jeśli nie otulisz ich Miłością – czyli gotowością oddania siebie Drugiemu w sposób całkowity. To miłość stanowi centrum życia, a nie prawo. Nie chodzi jednak o wielkie słowa, górnolotne określenia, pobożne zdania. Chodzi o proste konkrety. Jak dziś, w niedzielę 25 października 2020 r. objawiła się Twoja miłość do Pana Boga – jaki gest czułości, ofiarności zrobiłeś (zrobiłaś) w Jego stronę? I jaki gest miłości zrobiłeś (zrobiłaś) dla tych, którzy są najbliżej Ciebie – dla Twojego współmałżonka, dziecka, rodzica, siostry, brata, sąsiada, współsiostry, współbrata w kapłaństwie. Jeśli takie gesty były – bądź wdzięczny za to, że Twoje serce jest uważne na miłość; jeśli nie – podejmij decyzję, co zamierzasz zrobić i nie zwlekając, zaraz po tej modlitwie – zrealizuj swoje postanowienie.
Zachęcam Cię, na zakończenie tej modlitwy, do szczerej rozmowy z Panem, do oddania Mu tego wszystkiego co udało Ci się dzięki Jego łasce zobaczyć. Proś o postawę o radykalną miłość do Niego i bliźnich przejawiającą się w prostych konkretach życia.
Niech owocem dzisiejszej modlitwy będzie Twoja uważność na czynienie drobnych gestów miłości.
Zakończ to spotkanie Hymnem o miłości, zawartym w 13 rozdziale 1 listu do Koryntian – „Gdybym mówił językami ludzi i aniołów………..”
Zachęcam Cię także, abyś zanotował chociaż kilka myśli z tej modlitw, niech pozostanie po niej jakiś materialny ślad, niech te notatki stanowią Twój duchowy dzienniczek.
Anna, wynagrodzicielka