O Sercu, które pękło z tęsknoty… (za człowiekiem)

A wąż był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta lądowe, które Pan Bóg stworzył. On to rzekł do niewiasty: «Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie jedzcie owoców ze wszystkich drzew tego ogrodu?» Niewiasta odpowiedziała wężowi: «Owoce z drzew tego ogrodu jeść możemy,  tylko o owocach z drzewa, które jest w środku ogrodu, Bóg powiedział: Nie wolno wam jeść z niego, a nawet go dotykać, abyście nie pomarli». Wtedy rzekł wąż do niewiasty: «Na pewno nie umrzecie!  Ale wie Bóg, że gdy spożyjecie owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło».

Wtedy niewiasta spostrzegła, że drzewo to ma owoce dobre do jedzenia, że jest ono rozkoszą dla oczu i że owoce tego drzewa nadają się do zdobycia wiedzy. Zerwała zatem z niego owoc, skosztowała i dała swemu mężowi, który był z nią: a on zjadł.  A wtedy otworzyły się im obojgu oczy i poznali, że są nadzy; spletli więc gałązki figowe i zrobili sobie przepaski.

Gdy zaś mężczyzna i jego żona usłyszeli kroki Pana Boga przechadzającego się po ogrodzie, w porze kiedy był powiew wiatru, skryli się przed Panem Bogiem wśród drzew ogrodu.  Pan Bóg zawołał na mężczyznę i zapytał go: «Gdzie jesteś?» (Rdz 3,1-9)

Stawienie się w obecności  Bożej: Uświadom sobie, że stajesz przed Panem, że będziesz z Nim rozmawiał i słuchał tego, co ON ma  ci do powiedzenia. Otwórz się na działanie Ducha Świętego.

Modlitwa przygotowawcza zwyczajna: Proś Boga, Pana naszego, aby wszystkie Twoje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu. (św. Ignacy Loyola, ĆD nr 46).

Proś także o owoc tej modlitwy: o głębokie zrozumienie tego, że Pan Bóg jest Tym, który szukanie mnie zawsze pierwszy.

Wyobrażenie sobie miejsca: spróbuj zaangażować swoją wyobraźnię tak, aby znaleźć się w ogrodzie Eden; zobacz piękno tego miejsca, jego harmonię przesyconą bliskością i obecnością Boga. Poczuj zapach kwiatów, usłysz śpiew ptaków; nasyć wewnętrzne oczy soczystymi kolorami. Możesz dostrzec miedzy drzewami Adama i Ewę, możesz spróbować usłyszeć odgłosy kroków Boga, który spaceruje.

Nie spiesz się posługując się wyobraźnią. Wejdź na spokojnie w przestrzeń modlitwy.

1. Zwodnicze dialogi.

Cała historia upadku pierwszych ludzi zaczyna się pozornie bardzo niewinnie – od zwykłej wymiany zdań pomiędzy wężem a Ewą. Wszystko wydaje się w porządku…ale to tylko pozory. Wąż zasiewa wątpliwość  zadając pytanie:” czy rzeczywiście?”, tworzy Ewie obraz Boga, który chciwie ukrywa przed człowiekiem wiedzę, który nie chce się z człowiekiem podzielić czymś ważnym… zasiana wątpliwość sprawia, że kobieta dostrzega walory drzewa, których wcześniej nie widziała; wydało się jej lepsze niż wszystkie inne drzewa raju…

Tą biblijną scenę łatwo może przenieść na swoją codzienność. Przyjrzyj się temu, jaka jest twoja droga w stronę grzechu i upadku. Jak podejmujesz decyzję o nieposłuszeństwie Panu Bogu. Jak zwodzi cię diabeł? Przyjrzyj się temu, jak radzisz sobie z pokusami? Jakich środków używasz w tej walce? Spróbuj poszukać słabego miejsca w murze obronnym twojego serca. Rozpoznaj dobrze teren zmagania, abyś mógł z tej walki wyjść zwycięsko. Dobra diagnoza tego problemu pomoże ci odnosić z Boża pomocą zwycięstwa w duchowych walkach.

2. Tęskne szukanie.

I w tym rajskim klimacie przychodzi upadek pierwszych ludzi, grzech nieposłuszeństwa i niewiary w mądrość Pana Boga. Grzech zwątpienia w to, że On wie lepiej co bardziej służy człowiekowi.

Patrząc po ludzku, Bóg miałby powody do tego, aby rozgniewać się i obrazić na człowieka, który zupełnie zlekceważył Jego prośbę. Miał prawo „odwrócić się do człowieka plecami”.

A tymczasem – Bóg szuka człowieka – pyta Adama :” Gdzie jesteś?” Pyta nie po to, aby Go oskarżyć, ale aby Adam wyszedł z ukrycia, by wyszedł z cienia i stanął w świetle. Już od samego początku Bóg tęskni za człowiekiem. Stwórca tęskni za swoim stworzeniem. Nie chce, aby żyło ono w lęku i obawie przed Nim. Bóg przecież wiedział, gdzie jest Adam, wcale nie musiał go wołać…a mimo tego wyciągnął do niego rękę i zaprosił go do stanięcia w prawdzie i do wzrostu w dojrzałości przez ponoszenie konsekwencji własnych wyborów.

Na tym bowiem polega niezwykła dobroć i tęsknota Pana Boga za tobą- On chce, abyś wzrastał w dojrzałości, abyś sam wybierał i miał świadomość konsekwencji własnych wyborów – tych dobrych i tych niewłaściwych. Tak wychowuje się dojrzałych i odpowiedzialnych ludzi. Od samego początku, od stworzenia świata – Bóg szuka i woła człowieka, aby ten był blisko Niego.

Możesz teraz zapytać siebie – jaka jest twoja reakcja na własny grzech i upadek. Czy pozwalasz wtedy wybrzmieć głosowi Boga w twoim sercu – głosowi, który cię wzywa do stanięcia w prawdzie?

Warto także podjąć refleksję także i nad tym – jak patrzysz na Pana Boga, gdy przydarza ci się upadek, słabość, niewierność? Jaki Jego obraz nosisz w sercu?

Rozmowa końcowa: Zakończ swoje spotkanie z Panem prostym dialogiem. Opowiedz Mu o tym jaki Jego obraz nosisz w sobie, jak Go postrzegasz, jak przeżywasz swoją walkę duchową. Zaproś Go w te miejsca, które wydają Ci się marne i słabe, w których nie radzisz sobie, w których upadasz. On, który nieustannie za tobą tęskni chce wchodzi w te przestrzenie…ale z twoje strony potrzeba otwartości. Bądź także wdzięczny – za dobre odkrycia na tej modlitwie, za każdą prawdę o tobie samym , którą Duch Święty pozwala ci odkrywać. To jest wielka łaska, bo prawda zawsze prowadzi w stronę Boga.

Na zakończenie tego spotkania z Panem możesz modlić się słowami psalmu  63

Zachęcam Cię także, abyś zanotował chociaż kilka myśli z tej modlitw,  niech pozostanie po niej jakiś materialny ślad, niech te notatki stanowią Twój duchowy dzienniczek.

Anna, wynagrodzicielka