Gdy upłynęły dni oczyszczenia Maryi według Prawa Mojżeszowego, rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: “Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu”. Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego. A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek prawy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż nie zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela. A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu. Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy. A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta Nazaret. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim. (Łk 2,22-40)

Stawienie się w obecności  Bożej: Uświadom sobie, że stajesz przed Panem, że będziesz z Nim rozmawiał i słuchał tego, co ON ma  ci do powiedzenia. Otwórz się na działanie Ducha Świętego.

Modlitwa przygotowawcza zwyczajna: Proś Boga, Pana naszego, aby wszystkie Twoje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu. (św. Ignacy Loyola, ĆD nr 46).

Proś także o owoc tej modlitwy: o gotowość świadomego, codziennego ponawiania swojego ofiarowania na  służbę Jezusowi.

Wyobrażenie sobie miejsca: wejdź w scenę Ofiarowania – zobacz Maryję i Józefa, którzy przynoszą małego Jezusa do świątyni; przyjrzyj się Symeonowi i Annie, zobacz ich podeszły wiek, twarze poorane zmarszczkami, a jednocześnie rozjaśnione światłem nadziei i radości.

1. Ujrzeć zbawienie.

Chrzest i wybór drogi życia to jakby dwa momenty startowe. Początek drogi. Wtedy wszystko się zaczyna, to jakby oglądanie medalu przed jego wręczeniem. Potem jest zwykłe życie, codzienność, szarzyzna, zmaganie, ale też radość, pasja, szczęście. Próbujesz spotykać Jezusa w Twojej codzienności….ale to wszystko dzieje się jakby przez zasłonę, zasadniczo niewyraźne i jakby  „z oddali”

Symeon zobaczył Jezusa twarzą w twarz i wtedy doświadczył, że jest gotowy do odejścia, do śmierci, do przejścia na drugą stronę. Doświadcza bardzo jasno i głęboko, że to jest ten moment, kiedy może rozstać się z tym światem. Może dzisiejszy dzień jest dobry do tego, aby zadać sobie pytanie o to, czy jesteś gotowy do spotkania z Jezusem twarzą w twarz. Co by się stało, gdyby Jezus wszedł do Ciebie właśnie teraz, czy mogłabyś  zawołać „teraz o Panie pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twego słowa…”?

2. Służąc Bogu dniem i nocą.

Anna jest wzorem kobiety wiernej,  trwającej w służbie Bożej nieustannie. Słowo mówi o jej podeszłym wieku, a jednocześnie o stałości jej posługi – o czuwaniu dniem i nocą. To jest istota jej życia, sens jej istnienia….służyć Bogu w modlitwach i postach – wciąż. Trwa mimo upływu lat. Jest świeża, mijający czas nie przyprósza jej gorliwości. A zatem – gdzie jest źródło tej młodości ducha i pasji – sekret tkwi w „czuwaniu dniem i nocą” – tzn. ze stałą świadomością kim jest i jakie jest jej powołanie. Anna jest spójna – w myśleniu i działaniu- to sprawia, że jest wiarygodna i płodna apostolsko – wciąż „sławi Boga i mówi o Nim wszystkim”.

Zapytaj siebie o swoją spójność wewnętrzną, zapytaj o świeżość swego ducha, zapytaj wreszcie o Twoje świadectwo życia wobec innych….co podpowiada Ci serce?

Rozmowa końcowa: Zakończ swoje spotkanie z Jezusem prostym dialogiem, w którym oddasz Mu to czego doświadczyłaś. Opowiedz MU o swoich odkryciach, podziękuj za to co piękne i dobre, a za to co Go zasmuca po prostu przeproś. Oddaj Mu swoje powołanie, swoją drogę i proś o łaskę wewnętrznej spójności i umiejętności apostolskiego świadczenia.

Zakończ to spotkanie z Jezusem słowami hymnu Symeona:
„Teraz o Panie pozwól odejść słudze Twemu w pokoju według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela”.

Zachęcam Cię także, abyś zanotował chociaż kilka myśli z tej modlitw,  niech pozostanie po niej jakiś materialny ślad, niech te notatki stanowią Twój duchowy dzienniczek.

Mam także do Ciebie prośbę: Kościół ogarnia modlitwą dzisiaj tych wszystkich, którzy poświęcili się na wyłączną służbę Panu Bogu – mnichów i mniszki klauzurowych (żyjących w klasztorach, w odosobnieniu), braci i siostry zakonnych, świeckich konsekrowanych (jak ja J)  żyjących pośrodku świata w ukryciu i dyskrecji , dziewice i wdowy konsekrowane, członków stowarzyszeń życia apostolskiego. Jest nas wielu-tak kobiet, jak i mężczyzn – modlimy się i posługujemy w różnych miejscach. Bardzo potrzebujemy Twojej modlitwy – powierz nas dzisiaj Temu, który nas wezwał…abyśmy byli wierni temu wezwaniu i  powołaniu do życia radami ewangelicznymi.

A tutaj list Księdza Biskupa Jacka Kicińskiego – Przewodniczącego Komisji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego na Dzień Życia Konsekrowanego 2.02. 2020 r.: https://diecezja.pl/aktualnosci/wielka-tajemnica-wiary-list-na-dzien-zycia-konsekrowanego-2020-r/

Warto poczytać co Kościół, przez pasterzy, mówi do konsekrowanych i o konsekrowanych – dobrej lektury i błogosławionej niedzieli !

Anna, wynagrodzicielka